معمای زندانلطفا به وبلاگ ما امتیاز بدهید اینجا کلیک کنید 
********************************
زندگی به من آموخت که چگونه گریه کنم؛ اما گریه به من نیاموخت که چگونه زندگی کنم…..
تو نیز به من آموختی چگونه دوستت بدارم؛ اما به من نیاموختی که چگونه تو را فراموش کنم!
********************************
هیچ کس تنهاییـــم را حس نکرد برکه طوفانیــــــم را حس نکرد
او که سامان غزل هایم از اوست بی سر و سامانیم را حس نکرد . . .
********************************
بلند ترین شاخه درخت ، یک واژه را می فهمد ، و آن هم تنهایی است . . .
********************************
ای کاش زندگی مثل فوتبال بود ، که خوشی را پاس ، جدایی را شوت ،
بی وفایی را فول ، غم را آفساید و محبت را گل می کردیم . . . !
********************************
اگر روزی تهدیدت کردند، بدان در برابرت ناتوانند!
اگر روزی خیانت دیدی،بدان قیمتت بالاست!
اگر روزی ترکت کردند، بدان با تو بودن لیاقت می خواهد.
********************************
خواستم خودم را گول بزنم ؛ همه خاطراتم را انداختم یه گوشه ای و گفتم : فراموش ؛ یك چیزی ته قلبم خندید و گفت : یادمه
********************************
زمان ! به من آموخت که : دست دادن معنی رفاقت نیست … بوسیدن قول ماندن نیست … و عشق ورزیدن ضمانت تنها نشدن نیست …
********************************
دلم می خواست بهانه‌ای باشی برای فراموش کردن همه چیز…
اما حالا دلم می‌خواهد بهانه‌ای باشد برای فراموش کردن” تو” !…
********************************
برقص ، گویا هرگز کسی تو را نمی بیند.
عاشق شو ، گویا هرگزکسی دلت را نشکسته
و زندگی کن ، گویا بهشت اینجاست .
********************************
عادتم داده خیال تو که تنها نشوم
یاد من هم نکنی باز به یادت باشم .
********************************
نگاه ، زبان مخصوصی است که احتیاج به ترجمه ندارد .
********************************
تواناترین مترجم کسی است که سکوت دیگران را ترجمه کند.
شاید سکوتی تلخ گویای دوست داشتنی شیرین باشد .
********************************
فریاد من از داغ توست ، این گونه خاموشم نکن ،
حالا که یادت می کنم ، دیگر فراموشم نکن . .
آموخته ام که ...
